DOROTHEA TANNING

 

(From "A Table of Content", 2004 - Selection)

 

Translated from English by Eleni Galani

 

 

 

Τον βρήκε η Θάνατος

 

 

 

Είναι γυναίκα στα γαλλικά η Θάνατος

μάνα ίσως ή αδερφή

κάποια που έχασες τα ίχνη της

και έχει εντελώς ξεχαστεί

χρόνια  πολλά πέρασαν χωρίς να μαθαίνεις νέα εκτός

από τον περίτεχνο τρόπο που εκείνη σε θυμάται

 

Ντυμένη με οστά η Θάνατος

με ακρωτηριασμένο το ένα μέλος απεικονίζεται ως άντρας συχνά

η αναπηρία είναι  ίδιον γυναικών

-όχι για εκείνη τα ανδρικά χαρακτηριστικά της είναι

αποδεικτικά της εξουσίας της-

 

Τα φύλα! Χαριτωμένο ζήτημα ή εντέλει

θέμα θανάτου και ζωής;

κι αν  πάλι ίσως αρσενική είναι η Θάνατος

συνοδεύει με αρρενωπότητα

τον ντροπαλό και διακριτικό επισκέπτη

που σίγουρος ποτέ δεν θα είναι

αν θέλει εκεί να πάει

που όλα είναι διφορούμενα

 

Για τους Γάλλους το μπέρδεμα

βάζει μια κι έξω τα πράγματα στη θέση τους 

τις αρχαίες έννοιες: ποιός είναι ποιός, τι ταιριάζει πού

η γαλλική γλώσσα με χάρη θέτει το ζήτημα

αν όχι για εμας –για εκείνους 

έχει ως εξής:

 

Εκείνος ή Εκείνη, η Θάνατος η

Θεός -με όποιο γένος- σε εμπαίζει, κρύβεται

με στυλ σε ξαφνιάζει 

όπως κι αν την προφέρεις εν τέλει δεν υπόσχεται τίποτα

εκτός από το μοναδικό ένα:

θα σε βρει στο τέλος της διαδρομής

θα σε συναντήσει απέναντι

στην άλλη πλευρά του δρόμου, κοίταξε εκεί είναι: 

την βλέπεις;

 

 

Il a trouvé la Mort

 

In French death is feminine,

A sort of mother or sister,

Someone you had lost track of,

Almost forgotten about.

Years and years gone by

Without a sign of her.

Nothing but her artful way

Of not forgetting you.

 

Dressed in bones, la Mort

Is still depicted as

A male without a member –

Necessarily, since verge

Is resolutely girlish

And not to be confused

With hers, a boyish one

(Thus proving her authority).

 

The sexes! Ever playful or

Dead serious? Could it be

That hers, being masculine,

Guides entry lined with maleness

To a shy but comely guest

Who’s not altogether sure

She-he wants to go there?

It’s all so equivocal.

 

Maybe for the French

Such a mix-up lays to rest

Once and for all old notions

Of who’s who, what goes where.

It’s clear their language begs

The question charmingly

If not for us, for them,

And ferrets out this fact:

 

Neither him nor her

The goddess-god, delicately

Playing hide-and-seek

In order to surprise

Is only Death, la Mort,

Who makes no promises

Except sometimes to be there

Across the street – see her?